In momenten van spanning en confrontatie dook ik instinctief in overlevingsmodus. Ik trok me terug, verdween naar de achtergrond en maakte het voor anderen bijna onmogelijk om contact met me te leggen. Op het werk, wanneer ik dacht dat ik tekortschoot, stortte ik me op overuren en extra taken, vastbesloten om te bewijzen dat ik goed genoeg was. Twee patronen die ik zonder nadenken automatisch aan het doen was.